راه و رسمِ رفتن

آدما وقتی دروغ می‌شنون

یهو پُر می‌شن از خالی

لبریز از نفرت، آماده‌یِ انفجار

خیلیاشون‌ حتی نمی‌تونن حرف بزنن

داد بکشن

خیلیاشون نمی‌تونن ثابت کنن

فقط یه بغض براشون می‌مونه

که محکم گلوشونو‌ فشار می‌ده

این‌حال رو نباید فراموش‌ کرد

پس حرمتِ شب‌هایی

که صبح نشدن چی می‌شه؟

حرمتِ رنج چی می‌شه؟

گذشتن از این حال

اسمش بخشش یا گذشت نیست

اصلا چرا باید به کسی که یک بار

نبودن و رفتن رو انتخاب کرده

دوباره فرصتِ برگشتن داد!؟

بله ممکنه برگرده

با هزار هزار بهانه و توجیه

که دردش از خودِ شکستن و رفتن بدتره

ولی یادمون باشه حداقلش اینه که

راه و رسمِ رفتن رو

خوب یاد گرفته

مراقب داشته‌هامون باشیم